കഴിഞ്ഞയാഴ്ച്ച ഒന്ന് ഊരുചുറ്റാൻ പോയി തിരിച്ചു വന്നു.

നോർത്തേൺ ഒണ്ടാറിയോവിലെ ഏറ്റവും നോർത്തിലായുള്ള വാൾമാർട്ട് കണ്ടുപിടിച്ചിട്ടു വരാമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടാണ് ആപ്പീസിൽ നിന്നിറങ്ങിയത്. ഒരു എണ്ണൂറ്റമ്പതു കിലോമീറ്റർ വണ്ടിയോടിച്ചോടിച്ച് കപുസ്കേസിങ്ങ് എന്നൊരിടം വരെയെത്തി. അതിനും വടക്കോട്ടായിട്ട് ഹഡ്സൺ ബേ വരെ ഒണ്ടാറിയോ ഇങ്ങനെ പരന്നു കിടക്കുകയാണ്. അങ്ങോട്ടു പക്ഷേ വണ്ടിയോടിക്കാൻ റോഡില്ല.

ശരിക്കും ഏറ്റവും വടക്കുള്ള വാൾമാർട്ട് അവിടുന്നും ഒരായിരം കിലോമീറ്റർ ദൂരെ ഡ്രൈഡൻ എന്നൊരിടത്താണ്. അവിടെ വരെ പോയില്ല.

കുറച്ചൂടെ വടക്കോട്ട് അബിറ്റിബി കാന്യൺ വരെയും പോയി. അവിടെയുള്ളത് ഒരു അണക്കെട്ടും പവർ പ്ലാന്റുമാണ്.

https://en.wikipedia.org/wiki/Abitibi_Canyon_Generating_Station

അതിനടുത്ത് വീണ്ടും അല്പം വടക്കായി ഒരു വെള്ളച്ചാട്ടമുണ്ട്. ഇരുപതു കിലോമീറ്റർ ദൂരം പേവ് ചെയ്യാത്ത റോഡിൽ കുഞ്ഞു കാറ് ഓടിക്കാൻ മടിയായതുകൊണ്ടു പോയില്ല.

തോർത്തും ലൈഫ്ബോയ് സോപ്പുമായി René Brunelle പ്രൊവിൻഷ്യൽ പാർക്ക് വരെ പോയി. വെള്ളത്തിലിറങ്ങിയിട്ടു തണുപ്പു കാരണം പെട്ടെന്നു കേറിപ്പോന്നു. എന്നിട്ടവിടെ വാടകയ്ക്കു കിട്ടിയ കയാക്ക് തുഴഞ്ഞു.

പലയിനം പക്ഷികളെ കണ്ടു:‌‌ ലൂൺ, കോമ്മൺ ഗോൾഡൻ ഐ, ബോണപ്പാർട്ട് ഗള്ളുകൾ.

മുയൽത്തടാകം, അടുത്ത ദിവസം ലൈഫ്ബോയ് സോപ്പും തോർത്തുമായി പോയ ഇടം.

കോൺസ്റ്റൻസ് ലേക്ക് ഇൻഡ്യൻ റിസർവേഷനിൽ പോയാലോ എന്നാണ് ആലോചനയെന്നു പറഞ്ഞപ്പോ ഹോട്ടലിലെ ക്ലെർക്ക് സിൻഡിച്ചേച്ചി അവിടെ പോകണ്ടാ എന്നു പറഞ്ഞു. പകരം പോകാൻ ഈ സ്ഥലം നിർദ്ദേശിച്ചു.

താങ്ക്യൂ സിൻഡി!